تست های تکمیلی شنیداری
Short increment sensitivity index (SISI):
❇️این تست کمک به تمایز اختلالات حلزونی از ورای حلزونی مانند درگیری های عصب 8و تومور آکوستیک می کند.این تست در سال 1950 توسط jerger بر اساس وجود رکتوتمنت در افرادی که مبتلا به پاتولوژی های حلزونی هستند بیان شد .
✳️طی این تست یک تن متتد در سطح شدتی 20dB sl به بیمار ارائه می شود. سپس از بیمار خواسته می شود در صورت درک افزایش شدت سیگنال دریافتی گزارش دهد .
ابتدا جهت آشنایی بیمار با روند انجام آزمون ٬ افزایش شدت در گام های 5dB انجام شده و پس از یادگیری بیمار ٬ شروع به افزایش شدت در گام های 1dB می کنیم .
فرکانس معمول را روی 1000یا 4000 قرار داده و هر 5ثانیه 1dB شدت را بالا می بریم . پس از گذشت 20افزایش 1dB شروع به محاسبه کرده و تمام دفعاتی که بیمار تغییرات شدتی را گزارش کرده حساب کرده و درصد را بیان می کنیم .
این تست را در سطح شدتی 70dBHL نیز انجام می دهند که نتایج کلی به شرح زیر است :
🔆کشف 1dB افزایش در سطح 20dB sl و امتیاز بالا = پاتولوژی های حلزونی
🔆 عدم کشف 1dB افزایش شدت در سطح 20dBsl و امتیاز پایین= پاتولوژی رتروکوکلئار
🔆عدم کشف افزایش 1dB در سطوح 70dBHl شدتی و امتیاز پایین : پاتولوژی رتوکوکلئار
🔆افزایش5-1 dB در سطح 20dB sl و امتیاز کم در یک گوش نسبت به گوش مقابل با وجود آستانه های شنوایی برابر = آسیب مرکزی
Alternate Binaural Loudness Balance test (ABLB)
❇️ این تست در بیماران با افت یکطرفه و وجود رکتوتمنت ٬ ناهنجار مشاهده می شود .در این تست صدا به هر دوگوش ارائه می شود .سطح صدا در یک گوش ثابت می ماند و در گوش دیگر تغییر می کند. سپس از بیمار خواسته می شود هرگاه صدا در یکی از گوش ها بلندتر یا برابر بود گزارش دهد .در این تست مقصود از تعادل بلندی ٬ دریافت بلندی یکسان در هردوگوش توسط بیمار می باشد.
معمولا گوش درگیر را ثابت در نظرگرفته و صدا در گوش سالم تغییر می کند .
✳️نتایج بدست آمده و حالات مختلف آن به شرح زیر است :
🔆رکتوتمنت کامل :
فرض کنید بیمار شما آستانه های شنوایی 0dB در گوش راست و آستانه 45dB در گوش چپ را دارد .
بنابراین به بلندی برابر در سطح آستانه ( 0dB = 45dB ) پاسخ می دهد . سپس 20dB sl شدت افزایش می یابد .در افراد با رکتوتمنت کامل در سطوح شدتی بالا مثلا 85dBHL بیمارگزارش برابری بلندی را میدهد .به این معنا که 85dBHl بلندی برابر را در هردوگوش ایجاد کرده است و این به علت وجود رکتوتمنت می باشد .اما میزان SL متفاوت خواهد بود .یعنی افزایش 85dBsl در گوش سالم برابر با 40dBsl گوش درگیر می باشد .
🔆 رکتوتمنت ناقص : این حالت مابین رکتوتمنت کامل و عدم وجود رکتوتمنت قرار میگیرد .
🔆عدم وجود رکتوتمنت :
میزان افزایش شدت در هردوگوش میزان یکسانی از درک بلندی را ایجاد می کند . 20dBsl در گوش سالم برابر با 20dB sl گوش درگیر می باشد .
🔆د رکتوتمنت :
این حالت معکوس حالت اول می باشد و با پاتولوژی های رتروکوکلئار در ارتباط است به این معنا که 60dBsl گوش درگیر برابر با 30dB sl گوش سالم می باشد.
tone decay test
آزمون(tone decay test TDT ) جهت کشف و اندازه گیری خستگی شنیداری استفاده می شود .
طی این آزمون یک تن ممتد به مدت 60s ٬ در سطح آستانه به فرد ارائه می شود . از بیمار خواسته می شود به هنگام شنیدن تن پاسخ دهد برای مثال مادامی که صدا را ممتد می شنود ٬ دست خود را بالا نگه داشته و هرگاه صدا قطع شد ٬ دست خود را پایین بیاورد .
به یاد داشته باشید بیمار نباید طی انجام تست حرف بزند ٬ زیرا تولید صدا توسط فرد سبب اختلال در شنیدن تن می شود .
✳️این آزمون در فرکانس های 500٬ 1000 ٬ 2000 و 4000 در هر گوش جداگانه باید انجام گیرد و سپس نتایج ارزیابی هر گوش با دیگری مقایسه شده و تشخیص وجود پاتولوژی یک یا دوطرفه داده می شود .
⭕️گزارش نتیجه ی ارزیابی براساس decay داده می شود .به این معنا که فرد در چند dB بالای سطح آستانه مطلق شنیداری ٬ توانایی شنیدن تن متتد را به مدت 60s دارد .!؟
فرض کنید یک تن متتد 4000 Hz در سطح شدتی 5dB sl به بیمار ارائه می شود .در صورتی که قبل از اتمام 60s بیمار اظهار کند تن را نمی شنود باید 5dB شدت را افزایس دهید . و به همین ترتیب ادامه می دهید تا بیمار موفق شود به مدت ،60s تن را بشنود .
🔆در صورتی که decayدر محدوده ی 25-15dB بدست آید نشان دهنده ی کم شنوایی حلزونی می باشد و وجود decay بیش از 25dB نیز آسیب عصب شنوایی را نشان می دهد.
این تست را در سطوح شدتی بالا جهت تشخیص ضایعات رترو کوکلئار نیز انجام میدهند
آزمون استنجر
این آزمون براساس پدیده ای به نام اصل استنجر طراحی شده است و در مراجعین تمارضی یا کم شنوایی Non organic استفاده می شود .
منظور از اصل استنجر این است که هنگامیکه دو سیگنال صوتی مشابه به شکل همزمان به دوگوش ارائه می شوند ٬ تنها یکی از دو تن ارائه بلندتر شنیده شود .
این آزمون در بیمارانی که افت یکطرفه یا نامتقارن (حداقل 20dB تفاوت بین دو سمت ) داشته باشند، کاربرد دارد .
طی انجام این تست نیازی به دادن دستورالعمل خاصی به بیمار نیست ،بیمار نباید از ارائه همزمان سیگنال به ۲ گوش آگاه شود .
⭕️جهت انجام آزمون یک سیگنال صوتی در 10یا 20dBSL بالای سطح آستانه مطلق گوش هنجار و همزمان یک سیگنال صوتی در 10یا 20dB زیر سطح آستانه مطلق گوش درگیر ارائه می شود . در صورت پاسخ بیمار مبنی بر دریافت صدا از گوش بهتر نتیجه تست منفی است ( negative Stenger )
اما اگر بیمار دچار سر درگمی شده و پاسخی ندهد ، استنجر مثبت است (positive Stenger )
✅در مواردی که نتیجه + گزارش می شود جهت به دست آوردن آستانه های گوش درگیر باید کمترین سطح وقوع اصل استنجرMCIL(Minimum contralateral interference level) را تخمین زد.
🔆جهت تخمین یک تن 10dBSL به گوش هنجار و سیگنالی در سطح 0dBHL به گوش درگیر ارائه می شود .سپس در گام های 5dB ، شدت سیگنال ارائه شده در گوش درگیر بالا می رود تا جایی که بیمار پاسخ به سیگنال را متوقف کند این سطح را MCIL بیان می کنند و معمولا در سطح20dB از سطح آستانه ی رفتاری قرار میگیرد
در این بخش به چند آزمون کاربردی در تشخیص کم شنوایی تمارضی می پردازیم
❇️Lombard voice – reflex test:
این تست براساس اصل Lomard طراحی شده است .دراین آزمون از فرد خواسته میشود یک کتاب را بخواند،سپس به گوش بهتر بیمار نویز پوششی ارائه شده و به تدریج افزایش می یابد . در افراد تمارضی به محض ارائه ی نویز فرد یا خواندن را متوقف کرده یا شدت صدای خود را افزایش می دهد . اما در صورتی که افت گوش مقابل واقعی باشد این رفتار انتظار نمی رود.
❇️Erhadt’s test :
این تست نیز در تمامی موارد افت یکطرفه تمارضی کمک کننده است .جهت انجام از بیمار بخواهید چشم های خود را ببندد و کلمات گفته شده را تکرار کند، سپس ورودی کانال گوش خارجی را با انگشت خود ببندد و مجدد کلمات را تکرار کند. در این حال آزمونگر در فاصله ی کمی از گوش فرضی درگیر قرار گرفته و کلمات را بیان می کند.افراد متمارض از تکرار پرهیز کرده و بیان می کنند کلمات را نمی شنوند . واقعیت این است که بستن کانال تنها تا 30dB شدت گفتار را میکاهد و آن را حذف نمی کند و تحت تاثیر اثر سایه ای سر فرد باید قادر باشد حداقل کلمات را از طریق گوش مقابل دریافت کند.بنابراین ادعای فرد مبنی بر عدم دریافت کلمات صحیح نیست .
❇️ Delayed speech feedback test :
در این آزمون صدای بیمار در حین خواندن کتاب ضبط شده و به فاصله ی 200ms با تاخیر به هدفون باز می گردد. در این آزمون گوش بهتر را تحریک نمی کنیم .در صورت deaf بودن در گوش آزمایشی ، فرد بدون هیچ مشکلی به خواندن ادامه می دهد اما اگر فرد متمارض باشد ، دچار سردرگمی شده و الگوی خواندن بیمار تغییر می کند.
❇️Chimani Mooss test :
در این آزمون تست وبر را با قرار دادن دیاپازون روی Vertex انجام می دهیم و فرد ادعا می کند در گوش بهتر صدا را دریافت می کند .سپس از بیمار خواسته می شود ورودی کانال گوش را بسته و مجدد بیان کند که صدا را از کدام سمت دریافت می کند . در این حالت افراد تمارضی گزارش میدهند که هیچ صدایی را دریافت نمی کنند.
دیدگاهتان را بنویسید